ABN acties

Door historische redenen ging de standaardisering van het Nederlands in Vlaanderen pas later van start dan die in Nederland. Het taalbeleid in Vlaanderen werd daarom lange tijd gepercipieerd en georganiseerd als een ‘inhaalbeweging’Taalbeleidsmakers waren er vooral op gericht zoveel mogelijk Vlamingen ABN te leren en zoveel mogelijk de Noord-Nederlandse norm te imiteren. Dat deden ze op alle mogelijke manieren: via taalrubrieken in de krant (Taaltuintjes) en op tv (Hier spreekt men Nederlands), ABN-weken op school, enz. Alles wat afweek van die Noord-Nederlandse norm werd afgekeurd in de vorm van “zeg niet….maar zeg….”. Woorden, uitdrukkingen en constructies die in Vlaanderen algemeen gangbaar waren, maar niet in Nederland, werden dus niet als standaardtaal beschouwd. Dat is tegenwoordig anders: vandaag is er meer ruimte voor variatie en eigen Vlaamse (standaardtalige!) vormen.

Je kan heel wat afleveringen van Hier spreekt men Nederlands hier bekijken. Om een idee te krijgen van de inhoud: in de aflevering van 22 april 1967 bijvoorbeeld breken Annie Van Avermaet, Fons Fraters en Joos Florquin  zich het hoofd over de betekenis van het (correcte) Nederlandse spreekwoord: Men wordt wel door een mestkar, maar niet door een koets overreden.

Meer over de standaardisering van het Nederlands