De oudere Genkse inwoners zeggen de jeugd niet meer te verstaan omdat zij Citétaal spreken. In oorsprong is Citétaal nochtans een etnolect: het is een ‘smeltkroestaal’ met Arabische, Turkse, Italiaanse en Griekse invloeden, ontstaan door taalvermenging in de arbeiderswijken (cités) van de oude mijnwerkers. Het werd vooral gesproken door nakomelingen van de Genkse gastarbeiders en was geenszins exclusief weggelegd voor jongeren. Tegenwoordig is Cités wel, zoals duidelijk wordt in de video, een jongerentaal. De variëteit wordt niet meer exclusief gesproken door migranten of nakomelingen van gastarbeiders, maar ook door autochtone Limburgse jongeren. De huidige Citétaal klinkt ook niet helemaal meer zoals ze oorspronkelijk deed. Net zoals andere jongerentalen evolueert de taal snel en komen er steeds nieuwe woorden en uitdrukkingen bij terwijl andere plots niet meer hip genoeg zijn en in onbruik raken.