De stichting van de stad Depok
Meer info
Dit is een opname van de Nederlandse Dialectenbank van het Meertens Instituut. Voor vragen in verband met rechten en privacy, lees de disclaimer.
De man in deze opname vertelt het verhaal van de stichting van Depok, een stad in West-Java in Indonesië. De Nederlandse stichter van de stad, Cornelis Chastelein, droeg zijn landgoed bij zijn overlijden over aan de hondervijftig slaven die er in zijn plantages werkten. De slaven kregen het landgoed als gemeenschappelijk bezit en daarmee ook hun volledige vrijheid. Een mooi gebaar van Cornelis, maar weliswaar niet zonder een zeker doel: Chasteleins slaven waren tot het protestantisme bekeerd en met zijn schenking hoopte de Nederlander in Depok “een fraaie christenbevolkinge mettertijt van te doen groeyen”.
Indonesië, Nederlands-Indië of ‘de Oost’ was ooit een van de grootste en belangrijkste kolonies van Nederland. Veel Nederlanders gingen toen in Indonesië wonen en werken. Ze leefden er samen met de Indonesische bevolking, maar eigenlijk leefden de twee bevolkingsgroepen meer naast elkaar. De ‘inlanders’ werkten veelal als bedienden of arbeiders voor de rijke Nederlanders. Dat onderscheid kon je ook horen: Nederlands was de taal van de kolonialen en de Indische elite; de lagere klassen spraken Maleis en Portugees. De Nederlanders zetten in de Oost vooral in op handel en winst en hadden weinig interesse in het verspreiden van hun taal en cultuur in de kolonie. Dat heeft ervoor gezorgd dat toen de Nederlanders wegtrokken uit de Indonesische archipel, met hen ook hun taal er snel verdween.