Het Woordenboek van de Limburgse Dialecten werd van 1983 tot 2008 samengesteld aan de KU Nijmegen en de KU Leuven. Het WLD was een initiatief van prof. dr. A.A. Weijnen nadat hij in 1958 was benoemd tot hoogleraar in de Nederlandse en Indogermaanse taalkunde aan de KU Nijmegen. Dr. J. van Bakel was al in 1959 als leraar in Doetinchem in zijn vrije tijd begonnen met het maken van vragenlijsten. Begin jaren ’60 begon men o.l.v. prof. Weijnen met het versturen van dialectvragenlijsten die de basis zouden gaan vormen voor de woordenboeken van de Brabantse en Limburgse dialecten..

Tot het onderzoeksgebied van het WLD behoren de beide Limburgen en het noordoosten van de provincie Luik. Het Woordenboek van de Limburgse Dialecten (WLD) overdekt zodoende samen met het Woordenboek van de Brabantse Dialecten (WBD) en het Woordenboek van de Vlaamse Dialecten (WVD) door eenzelfde type beschrijvende dialectlexicografie het gehele Zuid-Nederlandse taalgebied beneden de grote rivieren.

Methodologisch nemen deze woordenboeken een bijzondere positie in in de Nederlandse en Europese dialectlexicografie. Ze zijn namelijk thematisch, naar gebruikssfeer, in plaats van alfabetisch geordend. Een woordenboekartikel vermeldt, eventueel met toevoeging van een woordkaart en een illustratie, alle gangbare woorden met hun vindplaats, die voor een bepaald begrip zijn opgetekend. De dialectopgaven worden gegroepeerd naar woordtypes en gelokaliseerd binnen het gebied. Het dialectmateriaal wordt ontsloten door alfabetische registers per aflevering. De publicatie bestaat uit enerzijds de geordende fonetisch en geografisch exacte gegevens (‘Materiaalbasis’) op het net en anderzijds uit de daarvan afgeleide, toegankelijke, gedrukte woordenboektekst. De woordenboeken worden bovendien onderverdeeld in drie grote delen: I. Agrarische terminologie, II. Niet-agrarische vakterminologieën, III. Algemene woordenschat.

De materiaalverzameling vond plaats via eigen enquêtering, waarbij het ging om meer dan honderd vragenlijsten die vanuit de Nijmeegse Centrale voor Dialect- en Naamkunde (Radboud Universiteit Nijmegen) werden uitgezonden naar honderden respondenten in de beide Limburgen, alsmede via excerpering van bestaande bronnen, zoals lokale woordenboeken, monografieën, handschriften e.d. over de Limburgse dialecten. Daarnaast werden dialectgegevens gehaald uit vragenlijsten die werden samengesteld en uitgezonden door het Meertens-Instituut, afd. Dialectologie van de KNAW te Amsterdam en vroeger ook door de voormalige Zuid-Nederlandse Dialectcentrale van de KU Leuven.